Praszkowskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich `Nasza Szansa` Praszka

Jesteś tutaj: Strona główna - Finał IX Powiatowego otwartego konkursu poezj pt.„Spotkanie z poezją – Radość życia”

Finał IX Powiatowego otwartego konkursu poezj pt.„Spotkanie z poezją – Radość życia”

Finał IX Powiatowego otwartego konkursu poezji pt.
„Spotkanie z poezją – Radość życia” odbył się w 06.2017r.


 
Tegoroczny VIII Powiatowy otwarty konkurs poezji odbył się pod hasłem „Radość życia”. Uznaliśmy, że nadszedł czas, by autorzy wierszy mogli dać wyraz swoim przemyśleniom uwzględniając także optymistyczne widzenie świata. 

Mottem przewodnim były słowa Paulo Coelho

 ,,Moje życie będzie miało taki sens,

jaki ja sam mu nadam''


Na konkurs wpłynęło wiele prac z Dobrodzienia, Olesna, Gorzowa Śl., Tarnowskich Gór i Praszki.
Prace oceniane były w trzech kategoriach:
- członkowie stowarzyszeń, klubów i grup abstynenckich
- młodzież szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych
- osoby interesujące się poezją
 

W kategorii - - członkowie stowarzyszeń, klubów i grup abstynenckich

I    miejsce zdobyła Anna Kanicka PSRA „Nasza Szansa” w wierszu „Sens życia ”   
II   miejsce zdobyła Janina Małek PSRA „Nasza Szansa”  w wierszu „Trzeźwość moja”
III  miejsce zdobył Piotr Zybura PSRA „Nasza Szansa”  w wierszu „Życie”

W kategorii - młodzież reprezentująca szkoły


I    miejsce zdobył Krzysztof Macioł ZSP Dobrodzień   wierszu „Kolor życia”
II   miejsce zdobyła Anta Muchajer ZS  Gorzów Śl w wierszu „Życie ludzkie” 
III  miejsce zdobyła Martyna Matusińska I LO Praszka  w wierszu „Jeśli Zechcę”

W kategorii - osoby interesujące się poezją


I   miejsce zdobył  Jakub Plewa Bzinica Nowa w  wierszu „Drogi”


Sens życia


Życie nas nie rozpieszcza,
życie nas hartuje,
goryczą i radością czas przeplata.

Jest słońcem, które grzeje
i ogniem, który pali lico.
Czasem, płynącym jak rzeka i nadzieją,
że człowiek zrozumie człowieka.

Smutki wiatr w polu rozwieje,
a szczęście zakwitnie różą
i przywoła nadzieję na każdy dzień.
 

Kolor życia

Kiedy samotność puka do moich drzwi
Wszystko, co kochałem, po prostu znika.
I kiedy czuję, że wszystko tracę.
Powinienem wiedzieć, że …
Nie ma życia bez łez.

Zapytałem siebie czarne czy białe?
Jakiego koloru jest moje życie?
Próbuję zapytać swojego serca.
Kim naprawdę jestem?

Nikt nie jest wiecznie piękny i młody.
Wszystko, co znam, po prostu znika.
Sława i złoto nie są tym, czego mogę być pewien.

Kiedy nie ma miłości w moim sercu.
Wybór należy do mnie, kim naprawdę chcę być.
Nie boję się swojego przeznaczenia.

Więc kiedy czuję, że wszystko tracę.
Powinienem wiedzieć, że nie ma życia bez strachu.


Drogi

Stoję na skraju
Gdzie drogi kończą się i zaczynają
Wiem że wybrać mogę
Wiem że nikt za mnie
Uczynić tego nie może
Lecz tak wiele tych dróg nieprzebytych
Tak mało wydeptanych
Tak wiele pod miliardem stóp ukrytych
Przy każdej drogowskazy
Których celem
Jest nadać sens
Lub odebrać ten który już mam
 


Polecamy

Śląskie. Pozytywna Energia

FIO - Fundusz Inicjatyw Obywatelskich

Witryna jest częścią Regionalnego Związku Stowarzyszeń Abstynenckich Województwa Śląskiego